As zonas húmidas son ecosistemas de alto valor ecolóxico que albergan unha gran biodiversidade e que ofrecen unha ampla gama de servizos  ecosistémicos como, por exemplo, fixación de carbono, diminución do risco de inundación ou mellora da calidade da auga, segundo Carmen Hernández, investigadora da Universidade Politécnica de Valencia (UPV).

Segundo Hernández, que traballa no Instituto de Enxeñería da auga e Medio Ambiente da UPV, moitos se secaron para o seu uso agrícola e iso fixo que se perderon miles de hectáreas dun ecosistema «moi valioso».

Case o 50 % das especies de fauna e flora relaciónase de maneira directa ou indirecta cas zonas húmidas. En España son as grandes áreas de descanso das todas as especies migratorias que veñen do norte de Europa, ben para criar ou ben para invernar.

Ademais, son grandes reguladores do clima e das augas, subliñou o director xerente da Fundación Global Nature, Eduardo de Miguel, que lamentou que a pesar diso foron quizais os ecosistemas máis agredidos desde finais do século  XIX.

«Calcúlase que practicamente o 60 % están destruídos ou en moi mal estado, xa sexa por extracción de augas ou por contaminación agrícola ou doméstica», segundo De Miguel, que subliñou que a recuperación das zonas húmidas debería de ser unha acción prioritaria para as políticas ambientais do país.

Aínda que todas as comunidades autónomas e o Goberno central teñen estratexias de conservación de zonas húmidas, «o que se está facendo sería mellorable», aseverou De Miguel .

Neste sentido, subliñou que levan «décadas» reclamando que se recuperen os grandes mares interiores da Península e que se foron  desecando, como son as lagoas de Antela, en Ourense, e da Janda, en Cádiz, ou o Mar de Campos, en Palencia.

«Non só non os estamos recuperando senón que estamos a perder o Mar Menor, outro das zonas húmidas emblemáticos, e a Albufera de Valencia vai camiño de acabar como o Mar Menor», advertiu o director da FGN, asociación que traballa na recuperación da lagoa del Hito, en Cuenca, na que invernan entre 5.000 e 10.000 grúas.

Trátase dun dos proxectos máis ambiciosos de restauración de zonas húmidas levados a cabo en España e para poñelo en marcha, a FGN está a comprar 550 hectáreas de terreos privados que conforman a lagoa e as áreas estepáreas que a rodean, apuntou.

Para poñer en valor as zonas húmidas, a FGN e a UPV colaboran en dous proxectos cofinanciados con fondos europeos, Renaturwat e Wetlands4 Climate ( W4 C), que se desenvolven na Comunidade Valenciana.

W4C céntrase en avaliar metodoloxías de xestión de zonas húmidas para potenciar o seu papel como sumidoiros de carbono e que as empresas que axuden á súa conservación poidan compensar con iso a súa pegada de carbono, como xa fan cos bosques.

Pola súa banda, Renaturwat estuda a viabilidade de mellorar a calidade das augas procedentes de sistemas de tratamento de augas residuais baseados en zonas húmidas artificiais mediante a aplicación de lodos procedentes de potabilizadoras.

Foto de Nicole Avagliano en Pexels