Xa quedou moi claro que os megaincendios incrementaranse polo menos nun 30% en 2050, se non levan a cabo accións realmente drásticas que preveñan esta situación e eviten que suceda o que predín os científicos, aínda que para a ONU os gobernos non están preparados para enfrontarse a este reto.

No último informe, os científicos advertiron que o cambio climático é o factor que máis inflúe no agravamento destes enormes lumes, xa que contribúe á súa formación ao provocar secas, matar plantas que non deberían arder e acabar retroalimentándose, posto que os megaincendios liberan inxentes cantidades de dióxido de carbono.

Os expertos non só estudaron o fenómeno climático actual e advertiron dos riscos que se corre, senón que tamén propuxeron solucións, aínda que houberon de recoñecer que hai un número moi limitado de gobernos que, a día de hoxe estean preparados para enfrontar e vencer a estes grandes incendios, que poden volverse case incontrolables.

De feito, destacaron que os medios necesarios para loitar contra as chamas resultan moi caros, tanto en termos de equipos (avións, helicópteros, tecnoloxías de punta, etc.), como de persoas (técnicos capacitados e ben remunerados), polo que están fóra do alcance da maioría dos países do mundo.

E isto sucede pola sinxela razón de que carecen de medios para pagalos e mantelos. Neses casos, o que fan estas nacións cando se atopan ante este tipo de lumes xigantes é deixar que toda arda e rezar para que non cause moitos danos e extíngase o máis rapidamente posible.

Ademais, segundo os expertos cando se trata de combater incendios, especialmente se son de gran envergadura, a tecnoloxía limítase moi rapidamente, xa que para poder controlar a traxectoria dun incendio acábase por depender en gran medida do clima, do material inflamable que haxa e da súa accesibilidade. Un cambio de vento pode modificar un incendio para ben ou para mal, polo que sen dúbidas o mellor é previlos.

Os métodos que se deben aplicar son ben coñecidos: plans de protección de bens e poboacións, limpeza e roza de terreos, queimas preventivas, creación de camiños transitables que permitan á maquinaria de extinción de incendios chegar ao corazón dos montes e bosques, sistemas de alerta, etc.

Os investigadores recomendan empregar, tanto os as últimas tecnoloxías baseadas en imaxes satelitais e/ou en intelixencia artificial, como o coñecemento que as poboacións locais teñen sobre a vexetación e o relevo dos seus territorios, unha información vital que moitas veces é relegada a un segundo plano, pero que debe ser básica para planificar como previr calquera tipo de lume.

A día de hoxe a gran maioría dos países que se achan nos chamados ‘puntos quentes’, é dicir as zonas máis propensas a sufrir este tipo de incendios, dedica grandes cantidades de diñeiro á adquisición de elementos que lles axuden a extinguir o lume, pero ten orzamentos mínimos para as tarefas de prevención.

Os técnicos aconsellan que se empezo por optimizar os gastos e facer investimentos equitativas e coherentes, dándolle á prevención o rol primordial que se merece, debido a que é preferible evitar que se desate o lume, a vivir na expectativa de se estes megaincendios poderanse atallar, combater e extinguir.

Artigo de Ecoticias traducido ao galego. Consulta aquí o orixinal.

Foto de Adonyi Gábor en Pexels