O Instituto Nacional de Estatística (INE) emitiu recentemente unha nota informativa cos datos de residuos urbanos recolleitos polas empresas xestoras deste tipo de refugallos, e que en 2017 alcanzaron os 22,5 millóns de toneladas. A cifra móvese nunha contorna similar ao dos últimos anos, e aínda que está por baixo dos 24,4 millóns de toneladas xeradas en 2010, tamén é certo que desde 2014 -cando se xeraron pouco máis de 21 millóns de toneladas-, obsérvase ano a ano unha tendencia crecente. 

Máis preocupantes resultan as pobres taxas de recollida selectiva, que non chegan ao 19% (4,2 millóns de toneladas). O resto, 18,3 millóns de toneladas (81,7%) son residuos mesturados, dos cales unha gran parte, como sabemos, terminarán nas entulleiras.

É coñecido no sector que case a metade da bolsa de lixo doméstico é materia orgánica. E que en 2023 os concellos terán a obrigación de ter implantada a recollida separada desta fracción. Con todo, a día de hoxe, e salvo excepcións, os residuos orgánicos xerados nos fogares españois seguen tendo como principal destino final a entulleira. Logo, como sempre, virán as présas e as solucións de última hora. 

Doutra banda, parece claro que co actual modelo  voluntarista non imos mellorar as nosas cifras de reciclaxe, polo que cabe preguntarse se non sería conveniente ir explorando novas vías que axuden a impulsar a separación en orixe e unha reciclaxe de calidade. Existen propostas que, aínda que quizais sexan tecnicamente máis complexas, demostraron sobradamente a súa eficacia, como é o caso do Porta a Porta, o pago por xeración, o uso de tarxetas personalizadas para a apertura de contedores, os sistemas de identificación de usuario, etc. Non deberían quedar en casos de estudo para congresos especializados. Un pouco máis de interese, por favor.